www.fizjoterapiapo.fora.pl

wieskoz

tylko
2. Przepuklina oponowa ; Przepuklina oponowo-rdzeniowa

wieskoz

to było prędzej wklejone przez rzeznika u pączka

Co do przepukliny oponowo rdzeniowej proponuje :

Przepuklina oponowo-rdzeniowa jest zaburzeniem zamknięcia kanału kręgowego powstałym w procesie tworzenia się u płodu struktur rdzenia kręgowego i kręgosłupa. Dzieje się to w trzecim tygodniu życia zarodkowego. Rozróżniamy przepukliny okolicy szyjnej, piersiowej, lędźwiowej i krzyżowej. Jest to złożona wielosegmentowa wada dotycząca rdzenia kręgowego, wychodzących z niego nerwów rdzeniowych i osłon: opon mózgowo-rdzeniowych, kręgów kręgosłupa, mięśni, tkanki podskórnej, skóry.

Wadzie towarzyszą zaburzenia przewodzenia bodźców nerwowych od struktur centralnych na obwód ciała – do mięśni, skóry, narządów wew., zaburzona jest także droga od zewnątrz do OUN.
W zależności od stopnia nasilenia wady wyróżnia się:
· rozszczep kręgosłupa – przepuklina pokryta skórą
· przepuklina oponowa – worek przepuklinowy zbudowany z opony rdzeniowej, zawartość worka stanowi płyn mózgowo-rdzeniowy. Przepuklina zwykle pokryta jest skórą, zlokalizowana może być w obrębie kości czaszki (rzadko) lub kręgosłupa
· przepuklina oponowo-rdzeniowa – w worku przepuklinowym znajduje się rdzeń kręgowy i/lub jego korzenie. Pokryta jest zmienioną skórą (ścieńczałą) lub brak jest pokrycia skórnego. W przypadku lokalizacji w obrębie czaszki nazywana jest przepukliną oponowo-mózgową, a zawartość worka oponowego stanowią struktury mózgowia.

W zależności od poziomu ( odcinki okolicy szyjnej, piersiowej, lędźwiowej i krzyżowej) i rozległości uszkodzenia komórek i dróg nerwowych dochodzi do niedowładów lub porażeń mięśni kończyn lub tułowia. W większości przypadków przepukliny dotyczą odcinka lędźwiowego i krzyżowego, wtedy ich objawy stwierdzamy do dolnej połowie ciała.
* mięśnie kończyn dolnych i pośladków są w zaniku i nie umieją się napinać
* napięcie mięśni jest najczęściej obniżone
* ruch czynny w kończynach dolnych jest najczęściej niemożliwy lub znacznie ograniczony.
* może dochodzić do spastyczności kończyn dolnych
* zaburzenia układu kostnego – nieprawidłowe ustawianie stóp i ich zniekształcenie.
* dochodzi do zwichnięć w stawach biodrowych
* skrzywienie kręgosłupa
* dziecko nie posiada czucia w kończynach dolnych brak reakcji na ból, zimno, ciepło
* brak czucia głębokiego.
* problemy z pęcherzem moczowym, odbytem, jelitem grubym w związku unerwienia przez
nerwy uciśnięte

Postępowanie:
W przypadku przepuklin o dużym uwypukleniu worka stosuje się operacyjne zamknięcie, aby zapobiec uszkodzeniu struktur nerwowych, ich podrażnieniu oraz infekcjom.
Dalsze postępowanie opiera się głównie na rehabilitacji ruchowej. Procedury rehabilitacyjne dążą do:
· utrzymania pełnego, biernego zakresu ruchomości stawów;
· zapobiegania deformacjom stawowym, przykurczom;
· przeciwdziałania odleżynom;
· zwiększania zakresu ruchomości stawów;
· wzmacniania siły mięśniowej kończyn nie porażonych oraz siły mięśni tułowia;
· korygowania funkcji oddechowej;
· usprawniania poruszania się i lokomocji – u dzieci z niewielką przepukliną;
· dobór zaopatrzenia ortopedycznego;
· regulacja czynności pęcherza moczowego i końcowego odcinka jelita grubego – należy dążyć do regularnego
wypróżniania;
· edukacja oraz instruktaż rodziny dziecka.

Źródło : 1) Rozwój niemowląt i jego zaburzenia a rehabilitacja metodą Vojty - G. Banaszek
2) internet

eVe

Przepukina oponowo rdzeniowa
to wrodzona wada kręgosłupa spowodowana niedorozwojem kręgów otaczających delikatną strukturę rdzenia kręgowego. W wyniku uszkodzenia rdzeń kręgowy ochroniony oponami uwypukla się na zewnątrz kręgosłupa w postaci worka widocznego na plecach. Ponieważ poniżej miejsca uszkodzenia dochodzi do zaniku funkcji neurologicznych, stan i samodzielność dziecka uzależniony jest od poziomu (wysokości) wady.
Przyczyny:
Podłoże przyczynowe nie jest do końca poznane. Czynniki warunkujące występowanie przepukliny oponowo-rdzeniowej określa się zbiorczym pojęciem jako teratogenny - mogą nimi być zakażenia, zmiany hormonalne, środki chemiczne, urazy. Natomiast dokładnie wiadomo, że wada powstaje w trzecim/czwartym tygodniu życia zarodkowego dziecka, kiedy rozwija się rynienka nerwowa, czyli pierwotna struktura rdzenia kręgowego.
Czynnikiem ryzyka dla wystąpienia przepukliny oponowo-rdzeniowej wydaje się być wiek matki (dzieci z przepukliną rodzą częściej matki bardzo młode lub starsze) oraz niski status społeczny rodziców. Obraz choroby:
Z zależności od tego, na jakiej wysokości znajduje się uszkodzony segment kręgosłupa, wyróżniamy 4 rodzaje przepukliny:
• szyjną;
• piersiową;
• lędźwiową - występującą najczęściej;
• krzyżową.
Uwypuklenie worka oponowego na zewnątrz może występować w różnym stopniu:
• przepuklina oponowa - uwypuklone są jedynie opony, wypełnia je płyn mózgowo-rdzeniowy;
• przepuklina oponowo-rdzeniowa - ma miejsce uwypuklenie worka oponowego zawierającego fragmenty rdzenia kręgowego i korzeni nerwowych. Worek może być zamknięty lub też otwarty, co powoduje wyciekanie zgromadzonego w nim płynu mózgowo-rdzeniowego;
• wynicowanie opon i rdzenia - opony rdzenia kręgowego nie tworzą worka, lecz otwór, przez który widoczny jest uszkodzony rdzeń, ma miejsce ciągły wyciek płynu mózgowo-rdzeniowego.
Poniżej miejsca uszkodzenia obserwuje się zaburzenia neurologiczne zarówno ruchowe, jak i czuciowe oraz wegetatywne (dotyczące narządów wewnętrznych). Są to:
• niedowłady mięśni - dzieci nie chodzą samodzielnie lub mają kłopoty z poruszaniem się;
• zaburzenia czucia;
• zaburzenia kontroli oddawania moczu;
• zaburzenia czynności jelit, odbytnicy;
• zniekształcenia stawów biodrowych, kolanowych i skokowych, wady stóp. Dodatkowo:
oczopląs
wodogłowei
pęcherz neurogenny
mikrocefalia
rozszczep podniebienia
zaburzenie czynności przewodu pokarmowego
torbielowate nerki
zaburzenie czucia powierzchownego i głębokiego zespół trisomii 18
Często z przepukliną oponowo-rdzeniową współistnieje wodogłowie, opóźnienie umysłowe, padaczka, malformacja Chiariego (mózgowia
polegająca na przemieszczeniu struktur tyłomózgowia do kanału kręgowego).
Profilaktyka:
Kobietom w wieku rozrodczym zaleca się przyjmowanie 0,4 mg kwasu foliowego dziennie, który w razie zajścia w ciążę stanowi dawkę profilaktyczną, chroniącą rozwój dziecka w czasie kilku pierwszych dni jego życia płodowego, kiedy matka zazwyczaj nic wic jeszcze, żc jest w ciąży. • Taką samą dawkę profilaktyczną - 0,4 mg kwasu foliowego należy zacząć przyjmować na 3 miesiące przed planowanym zajściem w ciążę i kontynuować aż do rozwiązania.
Kobiety, które urodziły dziecko z przepukliną oponowo-rdzeniową, będąc w kolejnej ciąży powinny przyjmować 4 mg kwasu foliowego dziennie od czasu zapłodnienia do końca pierwszego trymestru ciąży (czyli do czasu, kiedy uformuje się pierwotna struktura rdzenia kręgowego - tzw. cewa nerwowa).